در زندان به موسى بن جعفر گفته شد: کاش بفلانى نوشته بودى تا درباره تو با هارون سخن مى ‏گفت. پس گفت: حدّثنى ابى عن آبائه ان الله عز و جل اوحى الى داود: یا داود! انه ما اعتصم عبد من عبادى بأحدٍ من خلقى دونى عرفت ذلک منه الاّ و قطعت عنه أسباب السماء و اسحت [اسخت]الأرض من تحته. ” پدرم از پدرانش مرا خبر داد که خداى عز و جل به داود وحى کرد: اى‏ داود! نشد که بنده ‏اى از بندگانم مرا رها کرده، به کسى از آفریده ‏هاى من توسل جوید و او را چنان بشناسم مگر آنکه دست وى را از وسیله‏ هاى آسمانى کوتاه کردم و زمین را زیر (پاى) او فروبردم.

یادگار گرامی امام با اشاره به فرارسیدن شب شهادت حضرت موسی بن جعفر(ع) گفت: زندگى سخت، دوره طولانى حبس و حصر و مصایب دردناکى که در طول عمر بر آن امام همام وارد آمد، آن حضرت را از جهاتى در میان ائمه اطهار ممتاز ساخته است.